GRAZIE MILLE FIAT UNO !
We zwierven door een statig bos -
fiere nazaten uit zeventienhonderd.
De hond voorop, met dwarse stok.
We hadden plezier. De vogels zongen.
Het suizen der bomen maakte plaats
voor de huiswaartskerende drommen:
honger en haast, ronkend naast
de koele lanen der oude warande.
Ook wij raakten in een sprint.
Filevorming benam ons de adem:
we moesten remmen, werden krijtwit...
De klap was van metaal en glas -
Maar Superdankbaar stapten we uit.
Onze hond sprong Ongeschonden.
Inzender: K. Bladzij, 27 september 2022
outlook.comGeplaatst in de categorie: bedankt
Coïncidentie 1.0 met 7 stemmen 
209
209
Geef je reactie op deze inzending:
'Honger en haast, ronkend naast
de koele lanen der oude warande'
...maar dat had je denkelijk toch wel reeds aangevoeld, niet?
Heerlijk die oude negentiende-eeuwse vergeetwoorden, zwierend in Couperiaanse stijl, gelijk een sierlijke maserati soepel verend over 's heren wegen...
Welke zinnen deden je wangen opgloeien?
vooral op het uur dat de maag heerst en de mens verwordt tot beest...
haast u toch langzaam als oude ongenaakbare Chinezen en werp toch uw blik op de naastgelegen langgerekte groene zoden, alwaar een sterrenbos opdoemt, feodaal jachtterrein der notabelen, thans golfcomplex der neoliberalen, yuppen in luilekkerland: recreatieoord of villapark?