Netgedichten

netgedicht (nr. 78.205):

Drempelvrees

je talmde
tussen de
lange halmen
haver die rondom
het kapelleke stonden

er was wat
drempelvrees
waar licht
door duister
naar binnen keek

de deur kraakte
al jaren hetzelfde
lied het interieur
wekte geen
verbazing meer

alleen de kaarsjes
brandden niet gedoofd
door onverwachte
vlagen de zijramen
schemerden vaag

geruststellend
zong de wind zijn
vertrouwde lied dat
lang geleden door jou
verzonnen moet zijn

toen jij dacht
maria te zien
met het kind die
jij beiden mystiek
in jouw armen sloot