inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 79.989):

Ochtenddauw

Als de ochtenddauw de nieuwe dag omhelst,
en een deken van parels de aarde kust,
die het zonlicht in duizenden kleuren weerkaatsen,
en de natuur in volle schoonheid ontwaakt.

En ik dan het gezang van vogels hoor,
en de odeur van bloeiende bloemen,
die door een zachte bries worden meegevoerd,
dan raak ik steeds diep van binnen ontroerd.

Maar achter deze schitterende pracht,
gaat een verhaal schuil van verdriet en macht,
want onze natuur wordt misbruikt,
haar kwetsbaarheid door velen uitgebuit.

Onze oceanen zijn vervuild,
de lucht zit vol met giftige stoffen,
eeuwenoude bossen worden leeg gekapt,
we vernietigen ieder dier dat leeft in deze habitat.

Straks ruisen verdorde bladeren in de wind,
zijn kabbelende heldere beekjes een zeldzaamheid,
hoor je stilte spreken over wat ooit was,
en is verloren voor de eeuwigheid.

Onze kleinkinderen vragen dan;

Hoe het was toen de ochtenddauw de nieuwe dag omhelsde,
hoe een deken van parels de aarde kuste,
hoe het zonlicht in duizenden kleuren weerkaatste,
hoe de natuur in volle schoonheid ontwaakte.

Hoe het gezang van vogels aanhoorde,
hoe de odeur van bloeiende bloemen,
door een zachte bries werd meegevoerd,
hoe onze harten diep van binnen waren ontroerd.

Ga jij het ze vertellen hoe het ooit was?


https://www.facebook.com/joseph.vandijck/videos/796321371638026


Zie ook: https://www.facebook.com/...andijck/videos/796321371638026

Schrijver: J van Dijck, 8 mei 2023


Geplaatst in de categorie: natuur

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 36

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)