Boszicht
hier komen ik en het verleden samen
waar de wortels vertakken onder het zand
ik liep er vaak, en verafschuwde het land
dat zich schaamde voor sommige namen
in mijn bos zou ik weer worden geboren
het eerste als een onbeduidende knop
die zijn weg zocht naar de absolute top
waar alleen de harde wind kon storen
niet elke boom was een goede kameraad
een enkeling misgunde mij een vriendin
waar ik om kon lachen en bij kon zeuren
het bos was de allergrootste democraat
omdat hij streefde naar een goed begin
vroeger was ik één van zijn chauffeuren
Geplaatst in de categorie: afscheid