Altijd aanwezig

Een herfstig blad valt
biedt haar schoonheid en troost aan
een graf zonder naam


Dat mijn gedachten en gevoelens zich laten
meestromen op de golven van het leven in een zee van
eenzaamheid tegelijk hangt er een sluier van stilte boven het hoofd
waarin jouw blik, stem tot zelfs jouw glimlach op je mond zijn geabsorbeerd.

Al ben ik omringd door mensen en toch voel ik me
helemaal alleen want met jou deelden wij geuren, kleuren en
hadden wij oog voor mooie dingen om ons heen; een verrassing nabij
Hoe dan ook kan ik het nog steeds niet begrijpen waarom jij er niet meer bent.

Op welke wijze zij kostbaar en waardevol zijn, onze leuke
warme en soms ook enig minder prettige herinneringen blijven over
Als unieke belevenissen of bijzondere momenten opgeslagen in het geheugen
ga ik hen stuk voor stuk verzamelen en koesteren aan jou om nooit meer te vergeten.

Ondanks alle pijn en verdriet ga ik door met onze reis vol
onverwachtheden, uitdagingen omdat deze helemaal niet is afgewerkt
O Liefste, je was het ontbrekend puzzelstukje voor mijn breekbare-en-kwetsbare
maar ooit zal er een tijd komen dat wij weer samen zullen zijn... ergens hoog in de hemel.

Biografie van deze schrijver

Verlies Allerheiligen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64