De stilte
Een kerkje zo oud
en ach zo geweldig oud
in het hoge gras
de verweerde stenen
een haas rent over
het kerkhof
De wind een koeltje
op deze warme dag
boven de akker zingt
de stijgende leeuwerik
jubelend als een engel
een stipje aan de hemel
Het beekje ritselt en murmelt
de jongen ziet het kerkje zo oud
en ach de verweerde stenen
van de doden in het hoge gras
de beuken kijken toe
in de verte vaart een schip
De zwanen sierlijke
witte engelen roepen
wij zijn wij wij zijn wij
dàt is wat de jongen hoorde
daar leerde hij de stilte
in zichzelf kennen
Geplaatst in de categorie: natuur