een verre glimlach 1
we dansten zo licht
verstrengeld zo zeker
boven de tekens uit
onder de laatste dwalende zon
doken rondom het heden
de duistere gevaren weg
over de huizen van de doden
galmden de spoken van het verleden
de wind wiegde
de kruinen van de bomen
een lied sliep in de taal
van onze lijven zo licht
verstrengeld zo zeker
boven de tekens uit
11 augustus 2024
Geplaatst in de categorie: overig
Dank, Joseline!