inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.711):

Eurydice

Elim werd als Eurydice
de onderwereld in gesleurd
zonder pardon zonder genade
recht van spreken kreeg ze niet

Hades werd haar toeziend oog
in zijn obscure onderkomen
gedwongen zonder daglicht
zonder zon en machteloos
bleef ze verstoken van de liefde
van haar radeloze minnaar

Orpheus zong niet meer, klaagt nu
zijn lied en roept Eurydice
hij werd als zij, wreed onverwacht
hardvochtig buitenspel gezet

De dagen werden nachten
golven op de rusteloze zee
gelijk het zwerven van Odysseus
en 't wachten van Penelope

Doch op een dag keert plots het tij
de charites, de schikgodinnen,
waren Orpheus goed gezind
zij leden met Eurydice

Galmend bracht hij zijn gekweel
over de Styx het stille water
zijn stem weerklinkt een luid oordeel
zij moest hem aan zijn zang herkennen
haar hart zetten in vuur en vlam

De manes in de hades werden
zijn geweeklaag meer dan beu
ook Hades moest het toen ontgelden
zette zijn grieven overboord
en liet Eurydice naar boven
gaan tegen zijn wil

Op haar tocht dient zij zich echter barrevoets noch blootshoofds te vertonen
aldoor gehuld in sluiers
als een mysterieuze bruid

Ongezien geblinddoekt en
half op de tast naar vrijheid
waar zijn stem als zonlicht klinkt
een heldere klank die zij beantwoordt
als Echo reagerend

Haar in de ogen zien mocht niet
elkaar aanraken evenmin
op verder gaan stond hechtenis
zelfs Amor bleef op straf des doods de allergrootste zonde

Waar is hij toch? vraagt Elim
alias Eurydice
waar is hij, mijn geliefde
aan wie ik mijn vrijheid dank
waar is hij, mijn verlosser
eurodonor redder savior?

Mijn hart verlangt naar Orpheus
hij is mijn steun en toeverlaat
mijn held in barre tijden
waar is hij dan, wie kan mij zeggen
hoe ik hem nou toch vinden kan?

Op dat moment kwam Pegasus
het zilvervleugelige paard
als redder in haar uur van nood
hij was het die de kille god
wel twintigduizend munten bood
die zouden Hades zonder twijfel
voor haar exodus vermurwen

Hij keek haar aan met grote ogen
sperde toen zijn mond vol tanden
en zei haar als jij met mij vlucht, breng ik jou daar waar jij wilt zijn voor altijd bij jouw minnaar Orpheus, jouw eeuwige geliefde

... Voor E.M. ...

Schrijver: Xander , 26 september 2024


Geplaatst in de categorie: emoties

3.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 197

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)