Drijven
Je natte haren
plakken aan je koude lijf
je voelt het niet
Je spoelt aan
waar de stroming je richting bepaalt
je overleeft
je weet hoe dat moet
dat wat zich als patroon herhaalt
voelt als muiterij
Het blijft gaan en komen
diezelfde golf van gemoed
als een kind die een som maar niet snapt
een onzichtbare leermeester
in de spiegel
wijst streng en onredelijk
op je tekortkomingen
je haren vergrijzen door de jaren
aanspoelen lijkt steeds meer
op stuntelig, maar veilig aanmeren
in een haven van licht
de optelsom heeft geen =
het boeit je niet
je bent kapitein
van je zelfgebouwde vlot
de koers bepaal jij
en je drijft
en je drijft
en je drijft
maar altijd in zicht
Zie ook: https://www.tekstenergie.nl/
Schrijver: Erna Kagenaar, 28 oktober 2024
Geplaatst in de categorie: emoties