Ballerina
ze danst op hoge spitzen
in lichtroze door de kamer
ze trekt daarbij een snoetje
dat op vervoering lijkt
ze doet aan lentelachjes
ze denkt aan zomerliedjes
die ze zingen zal
later weet je wel
zonder teentjespijn
de grote bühne
haar droom
in beide handen
mijn kleine meid
zij vult de kamers
van mijn hart
al negen jaar
met puur geluk
Geplaatst in de categorie: familie
Mooi gedicht!