inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.323):

Verbondenheid

Golvend zonlicht valt
natuur zingt haar lied voor elk
stilte heelt de ziel


In de natuur vloeien kleuren
samen, vormen scènes van visuele intensiteit.
Planten kleuren de weiden, herfstbladeren zetten bomen in
vuur en vlam. De zon zakt goud en zacht — elke gloed roept verwondering.

Het is ook de plek waar een
symfonie van geluid klinkt: vogelzang tussen
de takken, geruis van een rivier, golven die breken op de kust.
Deze echte klanken dragen mij, verbinden mij met een wereld groter dan ikzelf.

Schoonheid is er niet alleen
voor oog en oor — denk aan de bedwelmende
geur van wilde bloemen, de zoete smaak van rijp geplukt fruit,
de frisheid van bronwater, die het lichaam verrast met puurheid en herinnering.

Tussen rust en reflectie vind ik
ruimte om te ademen, te ontspannen — ver weg
van de hectiek van alledag. De vrije natuur reikt mij haar stilte aan,
verlicht het hart, en neemt me mee in een poëzie waarvan het einde nog niet is gekend.


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 24 december 2024


Geplaatst in de categorie: natuur

1.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 319

Er is 1 reactie op deze inzending:

Maxim, 10 maand geleden
Dankjewel Catherine,
voor je zoveelste variatie
op moeder aarde...

geen van beide is perfect,
de variatie noch het thema
net zo min als wij zelf...

maar ik denk dat zelfs
een Alexander von Humboldt
zich hierover kon verheugen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)