inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.412):

Winterwind

Rust in koude lucht
het blad valt zonder spijt neer
tijd ebt zachtjes weg


Hoe onstuimig, krachtig en
indringend je steeds weer dagen vult met
stromingen die diep snijden, de ziel doen beven, blik op het
leven verhelderen in ijzige pracht, want met jou gebeurt altijd iets onverwachts.

Door jou voel ik de grenzen
van mijn breekbare wezen en durf ik tegendraads
te bewegen in je vlijmende koude, een vlucht door een rijkdom van
glinsteringen waar emoties stollen in lagen van scherpte en stilte, een ontmoeting nabij.

Op welke wijze ik je klanken beleef,
met een lichaam dat huivert van je felle aanrakingen,
tegelijk staan alle zintuigen open om je bittere waarheid te omarmen.
Genietmomentjes van verstilling worden ontdekt in een wereld vol storm en duisternis.

Dat er een intens respect tussen ons
groeit, kan ik niet ontkennen, want je onthult schoonheid
in kale landschappen en laat elk verlangen verstillen in je heldere leegte.
O machtige winterwind, waar en wanneer je ook waait; ik zal je majesteit nooit vergeten.


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 1 januari 2025


Geplaatst in de categorie: natuur

1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 153

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)