inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.455):

het witte water

als zwarte vogels niet
uit wolken zouden vallen
of uit bomen zelfs
als ze niet
laag over de aarde
zouden gaan vliegen
of zich te pletter zouden storten soms
dan zou ik naast je blijven
in de ontharde tijd

maar nu moet ik gaan
waar niemand me kan volgen
intens alleen
maar niet verlaten
in dit koele nevelland
rondom
geen hoek of kant
geen weidsheid
geen meerpaal
geen anker
alom
alleen het witte water
alleen mijn eeuwigheid

Schrijver: KarelMaria, 6 januari 2025


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 235

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)