Ontbijt op bed
Is het een wagon van verre
die haar vasthoudt,
terwijl de sleutel kermt
in het roestig slot?
Of sloot men brozer deuren?
Welke mist legt zijn zachte kunst
op haar schouder?
Met blootgelegd hiaat
reikt ze me de beker aan
uitgebeten, zwart.
Niets verraadt
wat vanaf haar vingertoppen start.
In niemandsland beweegt ze
tot ze de plaatsen met elkaar verbonden weet.
Dan ringt ze haar gedachten
een voor een,
lijkt hen een duw te willen geven
richting zuiden
waarop de beker als vogel
uit haar hand beweegt.
Zie ook: http://www.apartefact.nl
Schrijver: Albert Goudberg, 7 januari 2025
Geplaatst in de categorie: liefde