Netgedichten over verdriet

netgedicht (nr. 1.191):

Hoe

Mijn vader was van prikkeldraad
Zijn grafsteen is van hard graniet
Hoe moet ik door het leven gaan
Geklonken in versteend verdriet

Schrijver: Peter Toll
23 januari 2025

petertoll1950

gmail.com

Geplaatst in de categorie: verdriet

vader

grafsteen

graniet

3.0 met 2 stemmen

356

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

H. Inzicht, 3 maand geleden

Maar op het HOE wordt niet ingegaan.
Toll en Bakx laten een essentiële steek vallen...

Peter Toll , 3 maand geleden

Zoals een steen onder invloed van weer, wind en b.v. stroming uiterst langzaam slijt en mogelijk glad en gepolijst wordt.
Bedankt voor je reactie, Joseline!

J.Bakx, 3 maand geleden

Invoelbaar verdriet. Al het ontoereikende wordt vloeibaar in tergend trage tijd.

Geef je reactie op deze inzending: