inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.692):

Eenzame wandeling

Vrolijk zal ik wandelen tot de horizon
luid en goed gemutst zingend mijn ochtendlied
helaas is de lucht bewokt en grauw zonder zon
maar de natuur is schoon dus dat hindert niet.

Luid klinkt mijn zang door veld en woud de wereld rond
een stralende zon zal vast wel weer gaan schijnen
al dolend loop ik langs die plek waar jij toen stond
zie in mijn fantasie nog jouw schone lijnen.

Kom lopen wij nu samen op door die lanen
genietend van de natuur en van elkaar
dan gaan wij ons Adam en Eva wanen
alleen en saam gelukkig op aarde zowaar.

Maar ach, wat treft mij heden bitter lot
jij staat vandaag hier niet, daarom voel ik me rot.


Zie ook: http://www.keetweg.nl

Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 5 februari 2025


Geplaatst in de categorie: emoties

2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 183

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Egbert Jan van der Scheer, 3 maand geleden
Beslist een goede zienswijze Beau, maar als je als dichter ook zulke fantasieën niet op kunt brengen kun je beter beperken tot tekenen van poppetjes
Beau van Zweymeltael , 3 maand geleden
Wanen....inderdaad, Egbert-Jan!
Zelfs voor een vrouwomringd dichter als Ingmar Heytze zijn het oosterse droomvlinders in fata morgana's, vegeterende eva's in dure casino's in kuuroord- en wellness- paradijzen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)