Herfstwandeling

O, wandelaar die zijn eigen pad bewandelt,
zonder zoeken, zonder zien,
is al verder dan de angst,
de weg heeft hem verlaten.

Beter is het antwoord van de echo
dan de lokroep van een verre reiger,
want de echo heeft allang gehoord,
de vraag die nooit werd gesteld,
zoals een blad de wind kent voor hij waait.

O zachte stem, dat fluisteren van iets
alsof de herfst het antwoord geeft
oog dat sluit, schijnbaar ziend,
wanneer de ziel een schaduw wordt op zijn eigen muur.

En wie zijn woorden kent, die laat ze rusten,
blikken die voorbijgaan, zonder kijken.
De stilte zwijgt, maar vult leegte met leegte,
zoals een boom zonder bladeren
zichzelf het zwijgen oplegt in de herfst.

Wandeling Contemplatie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89