inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.924):

en toch

zijn verhakkeld ik
een hoop opeen gesmeten planken
de nagels steken roestig uit

en toch
in gedachten nog
in gedichten
jeugdig
pezig
onvermoeibaar
de steile hellingen
op verend
naar haar
of
verjongd
gezuiverd
zorgenloos
haar eindeloze zee
langs gaand

Schrijver: KarelMaria, 6 maart 2025


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 125

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

KarelMaria, 2 maand geleden
Dankjewel voor je mooie reactie, Joseline!
J.Bakx, 2 maand geleden
In de schittering van het leven. Graag gelezen KarelMaria.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)