en toch
zijn verhakkeld ik
een hoop opeen gesmeten planken
de nagels steken roestig uit
en toch
in gedachten nog
in gedichten
jeugdig
pezig
onvermoeibaar
de steile hellingen
op verend
naar haar
of
verjongd
gezuiverd
zorgenloos
haar eindeloze zee
langs gaand
Geplaatst in de categorie: liefde