Egoloze
Het lichaam is vertrokken,
egoloos
als Pegasus die haar genade brengt
gevleugeld zijn zijn flanken vederlicht
zijn vlucht gaat hemelwaarts,
in rechte lijn
en buigt alras in oostelijke richting
zo ver als boven hoog de sterren staan
hun licht werpt zilver over zwarte zeeën
en krim die onder heerszucht is bezweken
ver boven kaukasus en aral meer
een droge vlakte als dorre savanne
om aan dezelfde zwarte rand te staan
als zij, nu oog in oog met 't egoloze
dat zich tien maandstond in haar bochten wrong
om haar te zien te grijpen en te schaken
weg van haar horizon en dan terug
naar recht en vrijheid, westerse beschaving
gebonden op de rug van Pegasus
Geplaatst in de categorie: emoties