inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.976):

Meerdere liefdes

Je zei: "Mijn liefde is te groot,
te wijd, te diep, te ongeremd."
Maar liefde die zich zo verspreidt,
verwaait als as in harde wind.

Je kwam thuis met een nieuwe naam,
een tweede schaduw aan je zij.
En wij, het huis, de tijd, de rust,
werden plots te krap voor mij.

De muren hoorden wat je fluisterde,
hoe je haar liefhad, mij nog steeds.
Maar liefde deelt geen warme haard,
wanneer één hart alleen nog vreest.

Je koos niet haar, je koos niet mij,
je koos een droom die niet bestond.
En achterliet een leeg gezin,
waar liefde eens onwrikbaar stond.

... Dit gedicht verwoordt de pijn van een partner die achterblijft in een gezin dat uiteenvalt door polyamorie. Waar de geliefde zijn liefde als grenzeloos ziet, ervaart de verteller dit als verlies. Het huis, ooit een veilige plek, wordt beklemmend door de komst van een ander. De geliefde beweert nog steeds om de verteller te geven, maar die woorden bieden geen troost. Uiteindelijk blijft er een gebroken gezin achter, terwijl liefde alleen niet genoeg blijkt om alles samen te houden. ...


Zie ook: https://www.gedichten.nl/po%C3%ABzie/toevoegen

Schrijver: Glinster ten Velde
12 maart 2025


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.9 met 7 stemmen aantal keer bekeken 124

Er is 1 reactie op deze inzending:

R.E.N.S., 2 maand geleden
Glinster, de uitleg is overbodig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)