regen – een kleine symfonie

er waren meer paraplu’s doorregend nat
die bewogen bij de gehaaste pas en
schommelden het mat refrein dat de
regen met een zware glans begeleidde.

meer paraplu’s droegen een zilvervlies
mompelden onverstoorbaar naar binnen
gericht in een trage nukkige golf soms
even uit het evenwicht maar dan weer
gedempt naar lange schreden gericht.

meer paraplu’s verhulden de dragers
en hun gedachten hielden ze vast
in het somber monotoon gareel op
hun eigen muziek deinend want ze
waren ze met veel.

er waren veel paraplu’ s zwak knikkend
onder de lichte last van regen
die gelijkmatig afvloeide van de punt
over het ronde vlak dat zich gewillig
gebogen aan de stroom meegaf.

er waren meer paraplu’s die over de maat
heersten over een melodie die in de
vertrouwde gang niemand had verrast
maar die een symfonie was van diepe
glans van zwart velours bij iedere stap.

Schrijver: Pieter Sierdsma, 18 maart 2025

p.sierdsma123hetnet.nl

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 111