Netgedichten

netgedicht (nr. 85.122):

opgeslokt

opgeslokt door golven van gedachten
gevangen in de buik van tijd
de zee raast door mijn dagen
de storm laat mij niet vrij

controle is een schim geworden
steeds ontglipt het uit mijn hand
ik wankel op een brug van schaduwen
geen vaste grond, geen zeker land

mijn geest cirkelt als gierende vogels
boven een bodem diep en zwart
mijn adem zoekt een spoor van stilte
maar vindt slechts chaos in mijn hart

toch beweegt mijn lijf naar vrijheid
zwemmend, boksend, even licht
tussen angst en oude wonden
zoek ik mijzelf—mijn eigen gezicht

... Gedicht, ontleent aan het verhaal van Pien. Pien is nu 25 jaar bij een GGZ instelling met psychosegevoeligheid. Zij heeft ervaring met het opgroeien met een ouder met psychiatrische klachten, emotionele verwaarlozing en trauma door (buitenlandse) opnames. Pien heeft net een zesde, pittige psychose ervaren. | 30 maart 2025. ...

Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
30 maart 2025