geen titel

Toch zijn het altijd weer de bomen
die ons beschutten en verstaan.
De wereld mag weer eens vergaan,
de mensheid zich te pletter dromen,

zolang hun blaren ons omzomen,
hun wortels in de aarde staan;
-van Atman tot en met Brahman
is niemand wijzer dan de bomen.

Wie heeft er altijd alle tijd,
wie blijft er eeuwig op ons wachten,
wie vangt de wind met zijn gedachten
en zingt ons ruisend nieuw en wijd?

Uit: 'O, die wijze koeien'
Chris de Valk
Uitgeverij Abraxas/Zuider-Amstel

... Een prachtig gedicht voor deze tijd ...

Schrijver: Chris de Valk, 25 april 2025

jdevalkboermahotmail.com

Toch zijn het altijd weer de bomen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.6 met 5 stemmen 131