inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.476):

antiheld; ‘n verzetje

zou ik ooit ook lyrisch kunnen schrijven
over mijn verloren liefdes, hoe hun lijven
destijds kronkelden als zij zich bevrijd
voelden, in mijn armen verzonken?

’t kan dan de regen zijn op ’t tentdoek
of de plakkende benen, de blote ruggen
onder mijn verzoekende vingertoppen

de vanzelfsprekendheid van lekkere billen
op weg naar ’t toilet, terugkerende borstjes
tegen mijn borstkas, de fijne kleine kusjes
in mijn hals, hun haren tussen mijn tanden

wakker worden in ’t midden van de nacht
met ’n gevoelloze arm onder hun prachtige
hoofden, zwaar van hun verborgen dromen

hun gezichten die versmelten van dichtbij
de ogen lopen over zoals zij in de gedichten
als twee helften één kunnen worden met mij
in vluchtige doch ontwrichtende fantasieën

... [mei2025]

'De muzen van het hemelblauw
staan juichend op om zich te wassen
in 't indigo der voorjaarsplassen.' [strofe uit: J.B.Charles 'terzinen van de mei'] ...


Zie ook: http://www.propublishing.nl/onze-gedichten/

Schrijver: R.E.N.S., 6 mei 2025


Geplaatst in de categorie: overig

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 65

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Laurent de Buisson, gisteren
Dat is dan jammer voor zeker als het teneinde is.
R.E.N.S., 3 dagen geleden
(h)ex’nkaas

de verkeerd klinkende lente
zit verborgen in ’n boom
op de smet na te kauwen

ze probeerde zo hard
op klanken vertrouwend
gevoelens te verwoorden
die haar slaap verstoorden

die jarenlange winter is voorbij
eindelijk, dacht zij
dus alles mocht weer bloeien
toch?

de ware koekoeksbloem
’t Jakobskruiskruid
struiken als de laurier
langs de beken in ‘t dal
uitmondend in de rivier

en dat wat niet bloeien kan
kleedt zich uit in de zon
rolt blij door ’t raaigras
dat ooit glyfosaatvrij was
en zorgeloos groen

die grond is niet meer
voor wortels te vinden
maar gelukkig is ’t zaad
voor ’t kwaad was geschied
al dubbel en raak verschoten

de lente voelt zich afgewezen
overweegt haar warmte in te trekken
maar laat zich de les niet lezen
over hoe zij zou moeten klinken

daarom laat zij de mezen ondeugend
de driekoppige draken vermaken
met ‘n beminnelijk en glorieus geheugen
Maxim , 3 dagen geleden
M.i. ietwat kleverig en klef
vooral die twee-eenheid der trinitas
die zinsbegoochelende
genitas
jij weet, las ik onlangs, wat rijmt op klef

Wie kan dit exenleed het best verzachten
Erato, Klio of Mnemosyne
houdt het ooit op, wordt het dan nooit 'passé'?
ach, elk is god in 't diepst van zijn gedachten!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)