(h)ex’nkaas

de verkeerd klinkende lente
zit verborgen in ’n boom
op de smet na te kauwen

ze probeerde zo hard
op klanken vertrouwend
gevoelens te verwoorden
die haar slaap verstoorden

die jarenlange winter is voorbij
eindelijk, dacht zij
dus alles mocht weer bloeien
toch?

de ware koekoeksbloem
’t Jakobskruiskruid
struiken als de laurier
langs de beken in ‘t dal
uitmondend in de rivier

en dat wat niet bloeien kan
kleedt zich uit in de zon
rolt blij door ’t raaigras
dat ooit glyfosaatvrij was
en zorgeloos groen

die grond is niet meer
voor wortels te vinden
maar gelukkig is ’t zaad
voor ’t kwaad was geschied
al dubbel en raak verschoten

de lente voelt zich afgewezen
overweegt haar warmte in te trekken
maar laat zich de les niet lezen
over hoe zij zou moeten klinken

daarom laat zij de mezen ondeugend
de driekoppige draken vermaken
met ‘n beminnelijk en glorieus geheugen

... [mei2025] ...

Zie ook: http://www.propublishing.nl/onze-gedichten/

Schrijver: R.E.N.S., 8 mei 2025

RENSgedichtenoutlook.com

Biografie van deze schrijver

knip oog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 3 stemmen 48