nazomer
het zonneoog bloeide lang
en vanzelfsprekend het zette
de aarde in vuur en vlam
een verweesde droom
ijlt nu zacht zomerend
in de hangmat na
een zwanenzang op
het broze dat in
vluchtigheid vergaat
huiverend zien de bomen
hoe het einde weerkaatst
in het laatste licht
Geplaatst in de categorie: tijd
dat in vluchtigheid
vergaat...
Fraai...dank, Joseline!
Heb verandering gebracht in strofe 4 .
4de strofe
toe = naar (?)