Als een wolk alleen

Een wolk drijft alleen
boven dansende bloemen
stilte vol lichtheid


Als een wolk alleen reis
ik langs heuvels en rivieren, tot plots
mijn oog gouden narcissen in de wind ontdekt — een
gezicht van dans en schoonheid onder bomen, beschut in hun boog.

Fonkelend en vrij stralen
ze als sterren, langs oevers waar tijdloze
stilte het water bewoont. Hun gouden rijen wiegen zacht
aan mij voorbij, in verstillende vreugde die spreekt, zonder woorden.

Zelfs golven vervagen in hun
vrolijk licht, en naast hen voel ik iets zachts
in mij ontvlammen — ik lach, ik zwijg, ik kijk — gevangen
door hun aanblik, de wereld valt stil, het hart gaat langzaam stil worden.

En wanneer ik terugkeer uit de
drukte en hectiek van alledag, draag ik hun dans
mee in de stilte van mijn geest. Daar waar eenzaamheid geen
leegte zijn mag, maar een zachte plek wordt, waar het licht nooit verbleekt.

Biografie van deze schrijver

Eenzaamheid Stilte Landschap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 7 stemmen 85