Macht van de Gelukkige
het hele plan om niks te doen.
verscholen onder dat ene blaadje.
ik kroop eruit —
hopend dat niemand me zag,
of hoorde.
en ik keek naar de wereld.
een heel leven lag daar nog.
maar de weg?
geen idee.
je begint eraan,
zonder twijfel,
zonder schrik.
als een held.
stop.
wie ben jij?
wie ik?
ja — ik.
een partner,
die blijft.
iemand die jij kan vertrouwen.
ga je mee op reis?
altijd.
ik ben er als je huilt.
als je boos bent.
als je bang bent.
als je niets meer weet te zeggen.
ik ben je soul mate.
voor het komende leven.
ik begon zwijgend.
bouwde kastelen van zand
in een woestijn zonder regen.
ik zei niet veel,
maar ik was blij.
zo blij
dat ze mochten verwaaien.
mijn kastelen.
mijn wereld.
niets bleef staan,
en toch bestond alles.
tot die dag.
één traan.
een vloeistof die ik niet kende.
ik keek naar het zand
en alles werd donker.
alles leek te sterven.
soul mate
waar ben je?
zeg iets.
laat me niet alleen
met de hemel die huilt.
de druppels vielen op mijn wangen.
het zand werd koud.
het werd hard.
het werd echt.
ik bouwde kastelen.
en ik bouwde kastelen.
oneindig veel kastelen.
dit was geen woestijn meer.
dit was de wereld.
de wereld die ik zelf bouwde.
met mijn rijkste dromen.
de wereld die ik niet wilde.
die niets meer met mij te maken had.
en ik keek.
ik bleef kijken.
bedrogen door een hemel
die alles nat maakte,
alles kapot.
de kastelen waren weg.
alleen nog korrels,
verstrooid door de wind.
WAAR BEN JE?!
ik zakte door mijn knieën.
handen in mijn haar.
en het was niet meer de hemel
die huilde —
maar ik.
…
hey.
geen zorgen.
een held
mag ook verliezen.
ga je mee?
Geplaatst in de categorie: reizen