Stoker - De Avonturen van Oek
Voor op het dek was er nog wel plek
om de sprong naar een nieuw leven
(voor een stuiver op z’n kant riskant)
te wagen zonder enige vaarervaring.
Ja, het was ook zijn te woeste binnenste
waarvoor anderen wegrenden van hem,
om niet overspoeld te worden, zoals hij
zei: ‘als golven die over de boeg kwamen’.
(alle avonturen volgen een vast stramien:
een uitdagend en een soort van hoopvol
begin met opbeurend klinkende muziek;
alles gaat goed tot het verhaal echt begint;
er komen scheurtjes in het goede gemoed;
de zwaksten gaan als eerste door de knieën.
Als het aan mij ligt vloeit er genoeg bloed,
zodat de eerste tranen niet voor niets stromen)
Als nieuweling heeft hij zijn hoop gevestigd
op de frisheid van de wind op de wereldzeeën,
maar andermans ideeën komen opzetten
als briesjes
of stormen die zijn reis verstoren.
Daarom gooit hij alle A.L.P.H.A.-trossen los,
laat zich vier maal dubbel kielhalen,
slingert nachten rond het kraaiennest,
en niet alleen
omdat de rum zijn dorst niet lest.
Zo, nu zit ‘ie op z’n plek,
nog steeds voor op het dek,
al kan hij zijn nek niet meer uitsteken,
hem krijgen ze niet gek.
De grote trek kan beginnen.
Geplaatst in de categorie: reizen