Netgedichten over natuur

netgedicht (nr. 3.702):

Meeuwentaal.

ijle lucht was koud en zilt
liep waar strand zich liet
verdringen door de branding

meeuwen kliauwen in hun vlucht
hun schaduwen op het natte zand
sommeerden mij te wachten

hurkend bij een stuk drijfhout
waar een veer lag, zilvergrijs
achtergelaten met betekenis

even was er niets dan adem
niets dan huid in de wind
licht genoeg om door vogels
gedragen te worden

luisterde naar het gekijf
daar in de vogel lucht
een veer die is gevallen
in een tijdloze dimensie

spreek geen vogeltaal
doch begreep het verhaal
uit hun kakelend kabaal

Zie ook: http://verrevandichter.blogspot.com

Schrijver: J.J.v.Verre
26 juni 2025

jjvverre

live.nl

Geplaatst in de categorie: natuur

verbinding

liefde

3.0 met 3 stemmen

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

jan jaap van verre, 5 dagen geleden

Bedankt voor het verbeteringsadvies.

Oekiboeki, 7 dagen geleden

je kan dit zelf bewerken: 'bewerk'
dan kun je ook meteen
'schaduwen [...] sommeerde+n' verbeteren

en moet er een spatie staan
tussen 'vogel' en 'lucht' in de 5de strofe?

J.J.v.Verre, een week geleden

De vierde regel is foutief weergegeven en moet zijn:
meeuwen kliauwen in hun vlucht.

Geef je reactie op deze inzending: