inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 86.179):

Welvaart

De zon, fel geel in hel blauw,
Schijnt op ’t wuivend koren geel,
’n Molen maalt graan in meel,
In ’t koele gras hipt ’n kauw,

Temidden van zwarte schapen,
Die grazen en af en toe blaten,
Als vliegen, horzels hen plagen,
Wat hen evenwel niet zal baten.

Langs sloten gele dotters en lissen,
Van de laatste ook enk’le blauwe,
Enkele bruingekleurde rietsigaren,
En bladen om fluitjes te vouwen.

Tafereel je steeds minder ziet,
Wijl ’t platteland stilaan zwicht
Voor stedelijk oprukkend zicht
Op steen, wat mij zeer verdriet.

De verstening rukt steeds meer op,
De horizon komt steeds dichterbij,
Ook de auto eist meer ruimte op,
Deze ontwikkeling maakt me niet blij.

Schrijver: Joris Olivier, 11 juli 2025


Geplaatst in de categorie: maatschappij

1.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 44

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Ralameimaar , gisteren
De eerste drie coupletten heb je (gelukkig)aan het platteland gewijd.
Vlg mij zijn niet de boeren verantwoordelijk voor de achteruitgang van de natuur, denk wel de (kunst) middelen. Leve de agrariërs.
R.E.N.S., 2 dagen geleden
Minimaal 60% van de stikstof (en andere vervuiling) wordt door dat fantastische platteland uitgestoten.
De industrie en auto's vallen in het niet vergeleken daarbij.
Als er iets verantwoordelijk is voor de achteruitgang van de natuur, dan zijn dat de boeren.
Je kan tegen verstedelijking zijn (beetje gek in een dichtbevolkt land, nee, dat is niet de schuld van de buitenlanders), maar dat is niet de belangrijkste oorzaak van achteruitgang natuur.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)