inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 86.222):

Satelliet

Een e.t. loze ufo
draait aardewaarts
ons iron dome binnen
het hitteschild dat
buitenaardse krachten
moet weren

astronomisch gezien
zou het ons moeten
beschermen
twenty four seven

rond twee uur hangt
een parachute
gelijk een mammon
in de midzomernacht
met helblauwe ribben
doordringend transparant
argeloze aardgebondenen hypnotiserend

onmerkbaar langzaam
zet een immense homo deus
zich in beweging
draait heliotroop
om z'n kreefkeerkringas
met in z'n kielzog
de evennachtslijn

sneller en sneller
komt z'n blauwe ribbenkast
in een maalstroom
van drifting sands
een vertigo game

wilder en wilder wentelt
de blauwe planeet
rukt zich los uit de klauwen
van duivel en diepzee

op hol geslagen
in wild space
worden ufo, mammon
en valscherm en homo deus
planeet en al
verzwolgen
in een zwart gat

het niemandal
van het grote al
the deep blue sea
van galaxy

haar stem zegt
enjoy your trip,
you all!

Schrijver: Maxim
Inzender: Xander, 15 juli 2025


Geplaatst in de categorie: spiritueel

2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 77

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

CB, 2 dagen geleden
Dit gedicht raakt diep, met beelden die zowel breekbaar als krachtig aanvoelen. Het nodigt me uit om stil te staan bij de kwetsbaarheid van onze wereld en de stille bewegingen van het universum. De laatste woorden voelen als een zachte fluistering: om met aandacht en openheid deze reis te omarmen. VG Catherine
R.E.N.S., 2 dagen geleden
A trip it was

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)