inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over tijd

netgedicht (nr. 1.777):

Dwaalroos (1)

Zij vraagt hem ten dans in een zaal
waar de dood zorgvuldig en vergeefs
wordt afgedekt en weggezongen.

De onzichtbare nadrukkelijk aanwezige
manifesteert zich in vlekken en
onder rimpels van de tafelkleedjes.

In ik-geef-je-een-roosje liedje
hij wurmt zich in het glas dat
uit beverige handen glijdt.

In opgeruimde niet te vermijden
stemmen in de namaak bloemen
zuchtend in vermoeide vaasjes.

Schrijver: J.Bakx, 24 augustus 2025


Geplaatst in de categorie: tijd

3.5 met 8 stemmen aantal keer bekeken 244

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

J.Bakx, 3 weken geleden
Dank BKNWRM en ja, het is altijd de liefde....
BKNWRM, 3 weken geleden
En liefde als belangrijkste ingrediënt.
BKNWRM, 3 weken geleden
Heel sfeervol, gevat, Joseline. Een flinke dosis melancholie gekruid met een snuifje hoop. Prachtig! 1 en 2.
J.Bakx, 3 weken geleden
Dank Anneke!
Anneke, 3 weken geleden
Mijn complimenten voorzoals je dit hebt weten te vangen. Geldt ook voor deel 2.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)