Wachten op Chnoem
Vanuit mijzelf kwam ik op,
waar ik geland ben,
de Neith van het rationele weten;
waar ik vooruitschrijdend verstand plan,
overstijgend denken manage,
als ondersteuning van de vleugels:
deze lange gangen der kennis
der genezing,
waar ik een wereld gebouwd heb,
jouw kunstbrein in detail verbeeld wordt,
-de zenuwen
zorgen dat je af en toe neerstort;
waar ik onze werelden bewust verweef,
omdat wij wij zijn;
waar ik eerst nóg hoger proberen moest,
boven het geheel en het mogelijke,
met rode kroon en al,
tonen zou dat ik vliegen kon.
Maar jij, schots
en scheef, daarentegen,
weet de wegen naar de Helikon:
een bron waar ik ook uit komen kan,
waar het muzische
en het weten samen stromen
in verlangen naar elkaar.
Geplaatst in de categorie: liefde