vertrouwen op mijn handen

Je vroeg me zojuist een gedicht te schrijven
over jou,
we waren net klaar met intensief
onze lichamen
tegen elkaar aanwrijven;

mijn ogen konden de horizon nog niet vinden,
je straalde alsof
jij in hoogst eigen persoon weer
daalde,
terug in jouw godinnelijk lijf.

Ik vond je schokkend,
zinderend,
beminnelijk opwindend,
schitterend;
in mijn ogen door mijn lippen
bleef je
vertrouwen op mijn handen,
rauw verlangen.

En mijn vingers kunnen zwijgen,
deze zin
van ons leven beschrijven
zonder
woorden die jij alleen te horen krijgen zou
als ik
jouw zin alsnog laat incarneren.

Schrijver: R.E.N.S., 14 september 2025

RENSgedichtenoutlook.com

Biografie van deze schrijver

vertrouwen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 14