Nog één oog
er valt een helicopter naar beneden,
zo te zien kan mijn vlieger er al bij.
zijn staart beroert de klaver in de wei;
het ongeluk is op maat gesneden.
aan de flanken rust wat koper en puin,
binnen rimpelt het leer tegen het stuur.
een onderzoek is niet nodig en duur;
hem rest enkel een uitvaart naar het duin.
zijn gewrongen blik is pijnlijk en leeg,
af en toe kust de zon zijn zere neus,
en de knokkels van zijn gebroken hand.
soms lijkt het of er nog een oog beweeg
van het lichaam dat spijt had van zijn keus;
zijn geplette hoofd volmaakte het zand.
Geplaatst in de categorie: afscheid