ergens heen

ik kijk weg
zij echter naar binnen
niet de lippen spreken
maar blikken
zoeken een uitweg

die van haar als
onder een deken
want haar ogen duiden zwart
in een melancholisch teken

de wangen worden bleek
aangedreven, misschien door het hart
ikzelf volg een onbepaalde gedachte
gehuld in witgrijs

het is zo dat mijn bril verborgen is
in een schaduwkleur, anders
zou ik slechts een aardse geest zijn

Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 5 oktober 2025

julius.dreyfsandt.zu.schlammgmail.com

Biografie van deze schrijver

ergens

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11