Netgedichten

netgedicht (nr. 86.950):

De kleine karekiet

In riet dat zacht de waterkant omarmt,
waar zon en wind elkaar beminnen,
verbergt zich stem en ziel zo teder,
een vogel klein, maar groots van binnen.

Hij vlecht zijn nest van dunne draden,
van riet en pluis, een wieg zo fijn,
waar leven wiegt in groene schaduwen,
een schuilplaats aan de waterlijn.

Zijn zang is niet van groot vertoon,
maar dartelt speels door morgengloren,
een stroom van klanken, licht en lucht,
waar stilte nieuw wordt uitgevonden.

O kleine karekiet, zo vluchtig,
zo trouw aan riet en zonneschijn,
jouw lied laat water zacht weer ademen,
en maakt de wereld even klein.

... De kleine karekiet
Tussen riet en water weeft de kleine karekiet zijn lied.
Klein van gestalte, groots in klank — een fluistering van de natuur die het hart raakt. ...

Zie ook: http://www.deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
5 oktober 2025