Smeltend wit

De ijskap wordt ongevraagd verwarmd,
haar glans verdooft, haar rust verarmt.
Ze ademt uit wat eeuwen zweeg,
en zinkt waar water wegen kreeg.

De zee verruimt haar zilte grens,
verslindt de koude zonder wens.
Wat ooit het licht nog zacht bewoog,
verdwijnt ten slotte, uit het oog.

Wat bleef van wit smelt in het licht,
het oude zwijgt, het nieuwe zicht.
De tijd verdwaalt in zachte vaart,
en alles glijdt, geen hand die spaart.

... Help...de kap gaat smelten of zinken
En nog niemand die reageert...buiten de groenen en de blablabla-ers ...

Biografie van deze schrijver

ijskap, smelten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 54