ik, die is

in het nu, ben je
net als gister
je bent dat in een momentum
van kind zijn en alles wat daar op volgt
.
ik moet zeggen dat ik nog weinig heb met prille lente
ja, ik weet ervan
dan ben ik even weer die oudere man met
de geest en lijf van de puber die niet verder kan
.
waar zelfs op een enkele dag de mens achterlaat
wat niet meer past
en hij nooit vooraf heeft kunnen weten
dat het hele leven als zodanig verscheen
om daarna weer in slaap te vallen
maar waar mijn hele wereld vrijzinnig
in dromen werden ingepast
.
in het nu, ben je
ook de ongewisse hoop op een levendig morgen
of als ik goed om me heen zie,,,,
het lijden van haar en hem en jou;
en ook mijn zorgen in het onverwachte
nog wel verborgen of geborgen
.
mijn ingewanden laten mij niet los
ik draag ze al mijn hele leven
wat verloor ik me niet regelmatig in het bos,
door veel licht en verlies, rouw en liefde
en vond ik aan de einder, veel inzicht en vrede
.
eigenlijk ben ik een dobbelsteen met al zijn kanten
soms speelde ik het spel mee, uit lijfsbehoud of
droeg het lot mij op handen en kreunde ik gedwee
ieder etmaal zaaide met warmte of strooide zout
doch mij werd ook gegund de verre uitzichten voorbij de zee
.
de klanken van de toetsen volgden mijn ziel
die melancholisch maar ook zich heftig klonken;
gelukkig was er een laagje honing als ik weer eens viel
.
ja, ik ben geworden tot een molen, opgejaagd door de wind
maar ook een soort van grabbelton waar het moment greep
naar loslaten, dat ik ondanks alles
in mijn uitademen steeds weer terugvind
.
onder mijn winterjas draag ik mijn ziel, mijn lijf,
jong van geest en creatief
doch ook het het inzicht in de waarheid het meest
.
ach, ik word door mijzelf steeds meer onzijdig bemind

.

Foto: arnold jongkind

Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 12 november 2025

julius.dreyfsandt.zu.schlammgmail.com

Biografie van deze schrijver

filosofie, mens

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 16