Verwaaiende gedachtes

Tijdens de laatste hondenronde
onder een bedekte sterrenhemel,
sloffend door het natte gras;

over water als de wind er is,
in de winter als je sneeuw vindt
in jouw vlindervriendelijke achtertuin;

tegen het indutten aan,
gezeten op een plek in jouw leven
met diffuse focus op een oppervlak.

Doorgaans op dode momenten,
vergeten tellen op een dag
die je niet aankomen zag.

Biografie van deze schrijver

gedachtes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 5