inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 87.257):

Verwaaiende gedachtes

Tijdens de laatste hondenronde
onder een bedekte sterrenhemel,
sloffend door het natte gras;

over water als de wind er is,
in de winter als je sneeuw vindt
in jouw vlindervriendelijke achtertuin;

tegen het indutten aan,
gezeten op een plek in jouw leven
met diffuse focus op een oppervlak.

Doorgaans op dode momenten,
vergeten tellen op een dag
die je niet aankomen zag.

... #300 (in 2025) ...

Schrijver: Stoker, 14 november 2025


Geplaatst in de categorie: individu

2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 209

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

R.E.N.S., een maand geleden
als door de appels op appèl gedreven
de scheve gezichten die Ab Lollo vreesde
bleven ongeschreven aan Phoibos kleven
Maxim, een maand geleden
Apollo heeft teveel pp-eer gegeten, zo te zien!...
Maximianus, een maand geleden
Het is veel meer
dan een enkele peer
je hersenbrouwsels
in lyrische sfeer
en zeker geen losse
gedachtenflarden

Vandaag op de dag af
driehonderd poëmen
in slechts zeven maal
dat de volle maan scheen

Je namen verdienen
een speciale plek
gegraveerd in de wijnschalen
op drinkgelagen

Orfeïsch-Dionysische bacchanalen
maar ook Appollinische godenverhalen!

reageer Geef je reactie op deze inzending: