inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over psychologie

netgedicht (nr. 4.314):

perspectief.

soms valt er iets uit de hemel
of in de kinderlijke schoot
dan wel toont het toeval zich bloot
.
vreemden weten mij dan te vinden
niet omdat zij mij ooit beminden
maar de hemel toont soms gaten
en verschijnt er een engel met innerlijke baten
.
maar dat is een mensenverhaal
het gevoel beschrijft dan in eigen taal
hoe soms de ziel wordt bevrucht
wijl het niet meer is dan een voorbijgaande zucht
.
soms echter gaat dat gepaard met een ellenlange
ongrijpbare schaduw die een geboorte vermijdt
lang onbewust maar zeker niet met kwade zin
neen, soms moet het licht rijpen in de tijd
.
totdat ik in de nadagen van mijn zijn kan zeggen
ik heb de eeuwige ziel ontmoet die ik bemin
en is het tegelijk als het ware een nieuw begin
maar waarbij ik wel in mijn gevoel wil blijven dreggen;
is het wellicht plagiaat wat ik nochtans bedrijf?
.
of kleeft er een verlangen van nature als een bloem aan mijn lijf
en schenkt het genade voor een voortschrijdende zin


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 19 november 2025


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 108

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

julius dreyfsandt zu schlamm, 3 weken geleden
Waarde Drost, dank allereerst, Hat "moederziel alleen" is juist de spiegel van een onzekere situatie. gegroet julius
Drost van Dassenburgh toe Slooten, 3 weken geleden
Pas mal, maître Jules,
edoch...zou het ook een engel met niet-innerlijke baten mogen zijn die uw dakvenster passeert?
Zij staat hier zo contradictoir en moederziel alleen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)