inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 87.365):

maanliedje

de maan licht koel is in
zijn lichte veld begrijpbaar
maar als je iets wilt vragen
zegt hij laat maar

de maan drijft een zwaan
hoogmoedig onaangedaan
in het meer waar bleke vrouwen
met monomane zang zich wassen

de maan haalt de wolken
uit een mistig verwarde hoop
over de grote zee geeft hij de
loop van een koers zoals begroot

de maan is Sindbad op avontuur
langs kantelen de arabeske havens
waar rijke moedige prinsen uitvaren
door de gladde golven begenadigd

de maan is een reiziger
zonder koffers te pakken
is hij met zijn bleek gelaat
aanwezig boven elke straat

de maan is de tegenkant van
de wereld van het verstand
want wil je weer wat vragen
dan zegt hij steeds laat maar.

Schrijver: Pieter Sierdsma, 25 november 2025


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 17

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)