Netgedichten over overig

netgedicht (nr. 3.033):

Het dansdier

Hoogstens één procent
van de tijd dat we leven
dansen we, en toch

lijken onze armen en benen ervoor
gemaakt te zijn: de mens, het dansdier
van de beheerste vrije balts
het hoge spel van ons leven
op het podium van elkaars ogen

waar we willen bestaan
in de rol die we hebben
bemachtigd en volgehouden

Ongedane zaken en zorgen
vullen de dagen, plichten
de machtige geesten
tussen de coulissen
bang

om het lichaam, om te lijden
bang om een dansdier te zijn
of niet te zijn