Netgedichten

netgedicht (nr. 87.665):

ze noemen hem Sjors; de gitaarman

hoe ze me noemen
kan me gestolen worden
het gaat om de akkoorden
de melodische lijnen
de bekoring van het oor
niet om die lamme duinmannen
noch om blij wuivende wijven

doch voor zuinige bierzuipers
gebruikte servettenschrijvers
benarde-situatie-verblijvers
bezorg ik mijn liederen
bekorend in diepere lagen
van overspoelende klanken
als golven van de hoorbare
zee der onverzoenlijkheden

ik vervang licht verteerbare noten
door hard krakende uitbraken
met droogkokende moten
als maten onderbroken
door de fijne netten
der refreinen
en polyfone coupletten

maar de meesterzet bewaar ik
tot het einde de waarheid ontsluiert
als de laatste klandizie naar buiten kuiert
mompel ik opzettelijk lui
‘ik ben de deinende zee’
in dat muzische idee
voel ik mij thuis