inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 87.674):

De Tempel van Verraad

In heilige gewaden,
sluipen zij, de roofdieren,
met handen die niet zegenen,
maar breken en bezwijken.

Kinderen, vertrouwend,
in stilte gekneveld,
door mannen die spreken
van goddelijke macht,

maar hun lust is een gevangenis,
een gruwelijke keten,
die huidskleur en tranen
verandert in stille schreeuwen.

Leiders zwijgen,
sluipen in de gangen,
draaien de sleutel,
verbergen het bloed.

Ze stapelen leugens,
verstoppen misbruik
onder lakens van hypocrisie,
achter maskers van gebed.

Geen biecht kan deze zonde wassen,
geen heilige doek het bloed verwijderen.
Dit is geen vergissing,
dit is verraad,

en het zal vallen —
als het licht,
als gerechtigheid,
als waarheid die breekt.

Schrijver: Waeyenberghe Ivan, 24 december 2025


Geplaatst in de categorie: maatschappij

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 35

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.

reageer Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)