inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 615):

Dit huis

Dit eenzame huis,
omringd door hoge eiken,
aangetast door de tand des tijds,
...ik sta nu al een uur te kijken...

Vervallen en leeg,
het verwilderde gras,
de gaten in het dak,
...het kapotte glas...

Met ogen dicht zie ik mijn ouders,
meen ze zelfs te horen,
dit emotioneel beladen huis,
...waar ik zo lang geleden,..ben geboren...

Schrijver: Hans, 14 augustus 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 74 stemmen aantal keer bekeken 880

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Yvonne Gommer
Datum:
28 augustus 2002
Email:
yvonnegommer.net
Hans, wat een sfeer zet je neer met dit gedicht.
Het huis staat er nog, samen met de herinneringen. Erg ontroerend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)