inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 807):

Als een schim

ik schaduw droevig
langs bergen alleen
sluimer in de mist

dwaal rond
mijn geheimen dragend
gewond, mijn hartzeer
zwaar als steen

nachtwolken varen
van de hemel heen
waar het enkel stil is

mijn ziel vliegt uit
waadt in eenzaamheid
door een wolkenmeer verslonden

versmolten in het blauw
weent de aarde mij in
herinnering

Schrijver: Edwin van Rossen, 12 september 2002


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 834

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)