inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 834):

illusie

een zinsbegoocheling
een droombeeld
in een kunstmatige voorstelling

ik applaudisseer
mijn koude handen warmer
ik fantaseer
mijzelf een illusie armer
doek neer
bloemen worden gegeven
nog een keer
deze rol is op haar lijf geschreven

echter … buiten het theater
een paar minuutjes later
staart ze nietszeggend in haar zorgen
verlangend naar een nieuwe morgen
omdat het verleden niet beviel
en sluit met zichzelf een deal

-als ik spring is het om te zweven
-als ik huil is het om te leven
-als ik droom is het om te waken
-als ik zucht is het om te slaken

het publiek loopt langs haar heen
niet in staat haar te herkennen
en terwijl ik haar mijn arm leen
weet ik … het zal nooit wennen

(geïnspireerd door “schepsel van zon …” geschreven door “illusie”)

Schrijver: Jeroen Swaan, 17 september 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.207

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
-illusie-
Datum:
18 september 2002
Email:
paulienvdlhotmail.com
-Slik-
Dank je wel!! Je raakt me, hebt de juiste woordkeuze en juiste omschrijving.
Je pakt het er uit! Mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)