inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 938):

Wat is gebleven

Baby oogjes
wachten op niets.
Slapen is geloven.
Wind speelt met de regen.
De tijd vraagt niets.
Want jij bent dichtbij en vergeet
waarom wij nu
zwijgen en alleen onze
angsten verliezen.

Schrijver: victor, 7 oktober 2002


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 579

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)